Oyun çocukların evrensel dilidir. Oyun doğal yaşamı ve formel bilgi kaynaklarını bir araya getirir. Çocuklar oyun aracılığıyla kendilerini ve dünyayı keşfederler. Küçük çocukları tanımlayan en karakteristik özelliklerden birisi “meraklı” oluşlarıdır. Çocuklar meraklarını gidermek için çevreleriyle etkileşim içinde bulunurlar. Dokunurlar, tadına bakarlar, sesini çıkarmaya çalışırlar, atarlar, tutarlar, çevirirler, açarlar, kaparlar vb. çeşitli fiziksel deneyimlerde bulunurlar. Ayrıca konuşurlar, dinlerler, sorular sorarlar, gözlerler, taklit ederler vb. çeşitli zihinsel deneyimlerde bulunurlar. Bütün bu deneyimler çocuğun davranış dağarcığını ve bilgi dünyasını zenginleştirir, derinleştirir. Oyun, çocuğun pek çok yaşamsal deneyimleri kazanılabildiği etkin bir öğrenme ortamıdır. Oyun aracılığıyla çocuk dünyayı anlamlandırır, aynı zamanda kendi dünyasını kurgular.

Oyun gerçek yaşamla hayaller arasında kurulmuş en emniyetli yoldur. Çocuklar bu yolda duygusal, sosyal, zihinsel ve fiziksel olarak beslenirler. Oyun yapılandırılmamış bir süreçtir ve çocuğun informel öğrenme ortamıdır. Çocuklar için en ciddi iş olan oyun sırasında çocuklar kendilerini çok önemli şeyler yapan biri olarak güçlü, değerli, becerili hissederler. Oyun, çocuğun gücüdür. Eğitimin amacı da çocukların güçlü yanlarının geliştirilmesidir. Oyun oynaması desteklenen çocuklar kendi güçleri yönünde gelişme fırsatı bulurlar.

Oyun bir tür düşünce biçimidir. Çocuklar tüm zamanları ve mekanları oyuna dönüştürebilirler. Bu demektir ki, oyun oynamak için uygun koşulları ve yetişkin anlayışını bulan çocuklar için “oyun” en önemli ve etkili öğrenme fırsatıdır. Öğrenmek için çocukların özgür olmaya gereksinimleri vardır. Oyun da çocuğun özgürlüğüdür.

Oyun yoluyla öğretim yönteminin özelliklerini genel olarak şu başlıklar altında toplayabiliriz:
- Dinamik süreçler bütünüdür.
- Çocuğun gelişimsel özelliklerine uygundur.
- Çocuk için ciddi bir anlamı vardır.
- Beş duyunun eyleminin ve etkileşiminin ürünüdür.
- Bireysel gelişimi destekler.
- Yüksek düzeyde farkındalık ve dikkat becerilerini güçlendirir.
- Zenginleştirilmiş bir çevrede gerçekleşir.
- İç motivasyonu artırır.
- Bireylerin eylemde olma duygusunu artırır.
- Çocukta yaratıcılığı geliştirir.
- Çocuğun fiziksel ve zihinsel güçlerinin etkileşiminin ürünüdür.
- Esnek bir yapıya sahiptir.
- Öğrenme özelden-genele ya da tümevarım yoluyla gerçekleşir.

Gelişimsel ve Eğitsel Katkıları

Oyun yoluyla öğrenme yönteminin çocuk yönünden gelişimsel ve eğitsel katkılarını şu başlıklar altında tartışmak olanaklıdır:

- Çocuğun kendini tanımasını ve keşfetmesini sağlar.
- Öğrenme sorumluluğunu artırır.
- Öğrenmede motivasyonu yüksek tutar.
- Kişisel ve kişiler arası ilişkileri güçlendirir.
- Somut bir öğrenme yaşantısı sunar.
- Beceri kazandırır ve yetenekleri geliştirme olanağı sunar.
- Çocuğun kendisine, diğerlerine ve çevresine duyarlılığını artırır.
- Anlamlı bir öğrenme gerçekleştirir.
- Gelişim alanlarının dinamik etkileşimine neden olur, böylece çok yönlü gelişmeyi teşvik eder.
- Çocuğun kendine olan güveni geliştirir.
- Çocukta olumlu benlik algısını güçlendirir.
- Yaratıcı düşünmeye ve yaratıcı ürünler oluşturmaya karşı istekli ve yetenekli düzeye getirir.
- Problem çözme becerisini geliştirir ve istek uyandırır.
- Duygu ve düşüncelerini ifade etmenin özgün ve çeşitli yolları olduğunu öğretir.
- Bilgiye ulaşma yollarını öğretir; araştırmaya karşı isteklilik ve beceri kazandırır.
- Dikkatini uzun süre bir konu üzerinde toplama becerisini kazandırır.
- Yeni durumlara, kişilere uyum sağlamayı ve uygun davranışlar göstermeyi destekler.
- Okul-aile ve çocuk arasında gerçek bir işbirliği başlatır.

          Kaynak: http://notoku.com